Het gevaar dat PDIA een "beste praktijk" voor ontwikkeling wordt class=

Het gevaar dat PDIA een "beste praktijk" voor ontwikkeling wordt

Doug Hadden, VP ProductenDoug Hadden, VP Producten
"Mimicry" - dit is wat professor Matt Andrews van de Harvard Kennedy School beschrijft als de vloek van hulp- en ontwikkelingsprojecten in opkomende economieën. Ontwikkelingsorganisaties bootsen een project dat in het ene land werkte na in andere landen waar de context veel anders is. Projecten die zogenaamde "best practices" overnemen, hebben meer kans op financiering. Andrews maakt deel uit van een groep academici en praktijkmensen die geloven dat ontwikkelingssucces voortkomt uit het volledig het probleem begrijpen en zich aanpassen aan het probleem.
Deze strategie heet Probleemgestuurde iteratieve aanpassing (PDIA). PDIA is niet zomaar een mode. Het is gebaseerd op een grondige analyse van wat werkt en wat niet werkt. (Helaas is er een beetje te veel van wat niet werkt). Andrews heeft de zaak uiteengezet in De grenzen van institutionele hervorming in ontwikkelingen de Harvard Kennedy School Executive Education Leiders in ontwikkeling: Omgaan met verandering in een dynamische wereld dat Ik heb deelgenomen aan. Andrews wijst erop dat er een groot verschil is tussen eenvoudige problemen (bouw een brug), ingewikkelde problemen (bouw een weg en een brug) en complexe problemen (verbeter de groei door infrastructuur en andere interventies).
Ik ben een grote fan van PDIA. Het heeft ons bij FreeBalance geholpen om beter om te gaan met de veranderingsuitdagingen van het implementeren van financiële overheidssoftware in ontwikkelingslanden. Lant Pritchett, ook aan de Kennedy School, legt PDIA uit.

Het probleem is dat ik ben gaan merken dat ontwikkelingsbureaus beweren dat ze PDIA gebruiken. En het bewijs voor PDIA lijkt nogal mager. Het is bijna alsof PDIA de nieuwe "best practice" zou kunnen worden om projectaanpakken te rechtvaardigen.
Dat is een verschrikkelijk vooruitzicht: een krachtige toolset veranderen in een checklist.

Wanneer PDIA niet probleemgestuurd en iteratief is

Het kan gemakkelijker zijn om dit met meer zekerheid te bepalen wanneer projecten geen gebruik maken van PDIA:

  • Het oplossingsdomein werd geselecteerd voordat het project werd gefinancierd
  • De donor selecteert het project, niet het land selecteert eerst de donor
  • Het werkelijke budget is gelijk aan het oorspronkelijk voorgestelde budget, wat betekent dat er mogelijk niet veel iteratie is geweest die tot lagere of hogere kosten had kunnen leiden.
  • Het project volgde het projectplan nauwgezet, dus er was geen aanpassing
  • Geen enkel onderdeel van het project is mislukt, dus er was geen iteratie
  • Er was geen prototype, dus er werd niet getest
  • PDIA-activiteiten worden gepresenteerd als procesmijlpalen, zoals "hier besteden we een middag aan het praten over iteratie".
  • De projectevaluatie is goed tot uitstekend, maar de resultaten waren middelmatig.
  • Output (aantal studenten) gemeten, niet uitkomsten (onderwijsverbeteringen)
  • De resulterende activiteit vereist externe experts om te onderhouden - het is niet zelfvoorzienend en paste zich daarom niet aan de lokale context aan.
  • De belangrijkste focus was om de overheid er goed uit te laten zien in plaats van het gedrag te verbeteren.
  • Het project slaagde er niet in op te schalen

Agile, Lean en PDIA

Het idee dat iteratie effectief is in onzekere omstandigheden is niet nieuw. Andrews ziet de parallellen met agile productontwikkeling. Agile ontwikkeling werd niet met algemene instemming begroet door softwarebedrijven. Ik herinner me het vermoeden dat agile richting miste. Zelfverzekerde productmanagers dachten dat ze de expertise in huis hadden. Veel elementen uit agile processen werden overgeslagen, zoals peer programming, A/B testing en usability analyses. De resultaten waren niet mooi en velen gaven agile methodes de schuld. Agile is uitgegroeid tot een innovatiemethodologie die bekend staat als lean of slanke startup. Agile en lean heeft aanzienlijke innovatie gegenereerd en is mainstream geworden in Silicon Valley.
Chuck Eesley van Stanford University beschrijft lean als de "wetenschappelijke methode" in actie. Lean draait om het identificeren van het probleem dat moet worden opgelost en het testen ervan met prototypes bij doelklanten. Feedback is cruciaal. Dit is ook de wetenschap achter PDIA, als het goed wordt uitgevoerd.

Onderwerpen

Contact