De Wereld Geluksrapport werd voor het eerst gepubliceerd in 2012. Sindsdien zijn er twee aanvullende rapporten en een update gepubliceerd. Deze documenten bevatten bijgewerkte ranglijsten en academische artikelen. Er zijn significante aanwijzingen dat de meetgegevens die worden gebruikt in het World Happiness Report statistisch relevant zijn en daarom kunnen worden gebruikt om het overheidsbeleid te informeren.
Geluk als doel van overheidsbeleid is al zo oud als Aristoteles. Wat "grotendeels ontbrak in deze lange en grote traditie van morele en politieke filosofie was empirisch bewijs. De nieuwe wetenschap van Geluk voegt daarom kritisch empirisch bewijs toe aan de zoektocht naar de ideale politieke gemeenschap. (Sachs, 2016)"
Er zijn tal van governance-ratings en -methoden beschikbaar voor landen. De relevantie van deze ratings voor het overheidsbeleid voor geluk en welzijn en het overheidsbeleid in het algemeen wordt door veel waarnemers in twijfel getrokken. Er zijn steeds meer aanwijzingen dat het behalen van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG's) samengaat met nationaal geluk en welzijn. Het "cross-country bewijs suggereert dat zowel economisch concurrentievermogen als het behalen van de SDG's, maar niet economische vrijheid, aspecten van welzijn verklaren (Sachs, 2015)." De SDG's zijn afgestemd op de "impliciete theorie van geluk [waaronder] het bestrijden van armoede (SDG 1), het bevorderen van gendergelijkheid (SDG 5), het benadrukken van fatsoenlijk werk voor iedereen (SDG 8), het verkleinen van de verschillen in inkomen en rijkdom in de samenleving (SDG 10), het bevorderen van ecologische duurzaamheid (SDG's 11, 12, 13, 14, 15), het bevorderen van vreedzame en inclusieve samenlevingen (SDG 16) en het verbeteren van wereldwijde samenwerking (SDG 17). (Sachs, 2015)" De SDG's en de aanbevelingen van Wereld Geluksrapport academische papers benadrukken beleidssectoren die de meeste kans hebben om geluk te verbeteren.
Welke overheidssectoren zijn het meest relevant voor het beleid inzake geluk en welzijn?
De beleidsinterventies die worden aanbevolen in de edities van het World Happiness Report bestrijken een groot deel van Maslows "hiërarchie van behoeften". Een ander belangrijk kenmerk van aanbevolen beleidsinterventies is dat ze holistisch moeten zijn door middel van meerdere ondersteunende activiteiten en programma's, en dat positieve resultaten op de lange termijn zichtbaar moeten zijn.
Gezondheid: Basis- en psychologische behoeften
Verbeteringen in het gezondheidsbeleid die zowel de lichamelijke als de geestelijke gezondheid omvatten, worden aanbevolen (Helliwell et al, 2012; O'Donnell, 2013). De verschuiving naar preventieve gezondheid wordt gezien als een manier om welzijn te verbeteren tegen lagere kosten dan traditionele gezondheidszorg. Holistische benaderingen kunnen uitkomsten verbeteren die zich kunnen uitstrekken tot behoeften op het gebied van zelfontplooiing. "Ziek worden, lichamelijk of geestelijk, kan het geluk aanzienlijk verminderen en in sommige gevallen kan het herstel erg lang duren en verre van volledig zijn. Geld dat vooraf wordt uitgegeven, bijvoorbeeld aan beter onderwijs, veerkracht en emotionele intelligentie, en preventieve maatregelen zoals malarianetten, kunnen mensen in staat stellen om gezonder, meer voldaan en productiever te leven. Welzijn leidt er duidelijk toe dat je je moet richten op een op vermogen gebaseerde aanpak van beleid in plaats van op tekorten. Dit geldt voor veel andere beleidsterreinen dan gezondheid, bijv. gemeenschapsontwikkeling op basis van activa vs. benaderingen op basis van meervoudige deprivatie. (O'Donnell, 2013)"
Werkgelegenheid en arbeidsverzekeringen: Basis- en psychologische behoeften
EEr zijn aanwijzingen dat het verlies van werk de veiligheid en het gevoel van eigenwaarde aantast. "Massale werkloosheid is een grote klap voor de samenleving. Het vermindert het geluk van de werklozen evenveel als rouw of echtscheiding, en het infecteert ook degenen die wel een baan hebben met de angst om deze te verliezen. In omstandigheden van hoge werkloosheid moet een actief arbeidsmarktbeleid en andere middelen om de werkgelegenheid te herstellen prioriteit krijgen (Helliwell et al, 2012)."
Er zijn aanzienlijke voordelen voor overheden die holistische methoden gebruiken om de werkgelegenheid te verbeteren. "Mensen weer aan het werk krijgen betekent dat ze belasting gaan betalen in plaats van uitkeringen te ontvangen, en het verhoogt hun gevoel van eigenwaarde en hun vermogen om voor zichzelf en hun gezin te zorgen met minder afhankelijkheid van de staat. Een grotere nadruk op welzijn zou ertoe leiden dat er meer middelen worden besteed aan het overwinnen van de obstakels die mensen ervan weerhouden om aan het werk te gaan. (O'Donnell, 2013)"
Aanbevolen overheidsinterventies, waaronder het geven van "veel gewicht aan beleid dat onvrijwillige werkloosheid vermindert, waaronder omscholing, arbeidsbemiddeling, openbare werkgelegenheid, subsidies voor lage lonen, onderwijsondersteuning (om vaardigheden op de lange termijn te verbeteren) en ander beleid. (Helliwell et al, 2012)".
Corruptiebestrijding: Basisbehoeften en psychologische behoeften
Goed bestuur in de vorm van minder corruptie beïnvloedt veiligheid en saamhorigheid. Veiligheid wordt beïnvloed door de bezorgdheid dat corrupte ambtenaren burgers bedreigen. Er zijn aanwijzingen dat minder corruptie leidt tot meer vertrouwen in de overheid en meer "sociaal kapitaal". Dit sociaal kapitaal leidt tot pro-sociaal gedrag. "Wanneer het sociaal kapitaal hoog is, zijn individuele burgers meer bereid om hun belastingen eerlijk te betalen, meer bereid om investeringen in publieke goederen te ondersteunen en meer geneigd om sociale verzekeringspolissen te ondersteunen. (Sachs, 2015)"
Aanbevelingen zijn onder andere het terugdringen van corruptie in de publieke sector in veel landen en "effectievere regulering door de staat tegen gevaarlijk asociaal gedrag (bijv. financiële fraude, vervuiling, etc.) (Sachs, 2015)". Er wordt gesuggereerd dat "een hoog sociaal kapitaal bevorderlijk is voor electorale steun voor een sterk sociaal vangnet en uitgebreide sociale diensten. Het is ook waarschijnlijk dat de opkomst van sociaaldemocratische systemen in Scandinavië in de jaren 1930 en daarna heeft geholpen om meer sociaal kapitaal in die landen te bevorderen. (Sachs, 2015). Beleid dat sociale vangnetten verbetert, levert positieve welzijnsvoordelen op wanneer het vertrouwen in de overheid hoog is.
Onderwijs: Basis- en psychologische behoeften
Beter onderwijs stelt burgers in staat om te voorzien in fysieke en veiligheidsbehoeften (Helliwell et al, 2012; O'Donnell, 2013). Onderwijs is ook belangrijk om kansen te bieden aan mensen die werkloos zijn geworden, en om in te spelen op de behoeften van het gevoel van eigenwaarde. Er wordt ook gesuggereerd dat "algemeen onderwijs, ethische instructie en gespecialiseerde compassietraining een verschil maken in pro-socialiteit. (Sachs, 2015)"
De verbetering van het onderwijs zou een impact kunnen hebben op de behoeften aan zelfvervulling omdat "universele toegang tot onderwijs meer in het algemeen het sociaal kapitaal waarschijnlijk op vele andere manieren zal bevorderen, door het bewustzijn van sociale dilemma's te verhogen, sociale en economische ongelijkheden te verminderen, een beter begrip van publieke beleidsdebatten te bevorderen, individuele vaardigheidsniveaus te verhogen en een goed opgeleide burgerij te creëren die de overheid in toom kan houden. (Sachs, 2015)"
Gelijkheid en rechtvaardigheid: Basis- en psychologische behoeften
Sceptici wijzen er vaak op dat landen met een hoge mate van ongelijkheid en inkomensongelijkheid zouden moeten lijden onder een laag geluksgevoel. Het bewijs toont vaak aan dat landen met een grotere ongelijkheid een hogere geluksbeleving hebben. De culturele context verschilt van land tot land, dus interventies die gelijkheid verbeteren zouden een andere prioriteit moeten krijgen. Dit kan ook een product zijn van veranderende ongelijkheid, waarbij een toename in ongelijkheid ten opzichte van de status-quo een negatieve invloed kan hebben op geluk. Er zijn ook aanwijzingen dat het verbeteren van gelijkheid pas na vele jaren effect heeft op het welzijn.
Aanbevelingen zijn onder andere "overheidsbeleid om inkomens- en vermogensongelijkheden te verkleinen zou het sociaal kapitaal kunnen verhogen op grond van het feit dat klassenongelijkheden een grote afbreuk doen aan interpersoonlijk vertrouwen. (Sachs, 2015)" Het gebruik van universele sociale uitkeringen kan ook het sociaal vertrouwen verbeteren (Sachs, 2015).
Participatieve democratie: Psychologische en zelfontplooiing
Een grotere burgerparticipatie en meer efficiëntie in het bestuur wordt gezien als een verbetering van het vertrouwen in de overheid en een verbetering van het beleid. Dit is expliciet in de gelukswetenschap - overheden kunnen het welzijn en geluk van burgers niet effectief verbeteren zonder burgers. Dit gaat verder dan het verbeteren van de psychologische geluksperceptie tot zelfverwerkelijking.
De theorie is dat "de versterking van deliberatieve democratie, waarin individuen face-to-face of in virtuele online groepen bijeenkomen om openbare beleidskwesties in detail te bespreken en te bediscussiëren, bevorderlijk kan zijn voor gegeneraliseerd vertrouwen, voor de reputatievoordelen van pro-socialiteit en voor het ethischer formuleren van beleidskwesties. Het consistente bewijs dat effectieve democratie algemeen vertrouwen bevordert, is een krachtige aanwijzing dat goed bestuur niet alleen de transactiekosten in de economische sfeer verlaagt (d.w.z. de kosten van zakendoen verlaagt), maar ook sociaal kapitaal produceert met talloze directe en indirecte voordelen. (Sachs, 2015)"
Hoe moeten de implicaties van beleidsformulering veranderen op basis van welzijns- en geluksdoelstellingen?
Voordelen voor geluk in overheidsbeleid zijn op lange termijn. De methoden voor beleidsformulering en prestatiebeheer door de overheid moeten veranderen om de voordelen te bereiken. Het belangrijkste is dat communicatie in het overheidsbeleid van cruciaal belang wordt.
Implicatie: Langetermijnplanning op korte termijn
Overheidsmandaten veranderen op basis van politieke overwegingen en verkiezingscycli. Politieke beslissingen worden vaak genomen op basis van politieke behoeften op korte termijn. Bovendien "is het probleem voor politici dat het de huidige groep kiezers is die over hun lot beslist. Als het publiek niet veel belang hecht aan het welzijn van toekomstige generaties, mogelijk omdat ze geloven dat ze het toch veel beter zullen hebben, of omdat mensen kortzichtig zijn, dan kunnen politici dienovereenkomstig reageren. (O'Donnell, 2013)"
Vaak heerst de onrealistische opvatting dat regeringen nationale omstandigheden snel moeten kunnen veranderen. De overgang van beleidsveranderingen op korte termijn naar veranderingen op lange termijn vereist betere communicatie en visie. Met andere woorden, politici die leiders moeten leiden.
Implicaties: Experimenten met flexibel beleid
"Overheden realiseren zich steeds meer dat het gebruik van welzijn als succesmaatstaf zal leiden tot beter beleid. Ze maken zich echter zorgen of alle praktische problemen kunnen worden overwonnen en of dergelijk beleid succesvol kan worden geïmplementeerd. (O'Donnell, 2013)" Er is geen tegenstrijdigheid in de opvatting dat beleid op lange termijn moet denken met activiteiten op zeer korte termijn.
Vaak heerst de onrealistische opvatting dat overheden geld verspillen. Er is een cultuur ontstaan binnen de overheid om fouten niet toe te geven. "Er wordt nu veel onderzoek gepubliceerd dat laat zien hoe beleid en verschillende beleidsprocessen tot betere resultaten leiden. Maar ondanks de mogelijkheden om te leren en het beleid te informeren, is het erg moeilijk om negatieve bevindingen te publiceren, waardoor het risico toeneemt dat beleidsmakers eerder gemaakte fouten herhalen. (O'Donnell, 2013)" Het is onrealistisch dat overheden beleid goed kunnen krijgen in multivariate kansen zoals geluk en welzijn. "Het is zeer twijfelachtig dat een welzijnsanalyse onmiddellijk zal leiden tot het perfecte beleid. (O'Donnell, 2013)"
Dit vraagt om een wendbaarder beleid om "snel te kunnen falen" met goedkope experimenten. "Alle beleidsveranderingen moeten worden geëvalueerd door middel van gecontroleerde experimenten waarbij de impact op geluk routinematig wordt gemeten. (O'Donnell en Layard, 2015)"
Overheden worden ook geconfronteerd met het probleem dat ze moeten bewijzen dat een verbeterde uitkomst het resultaat is van beleidsveranderingen. Experimenteren maakt statistische analyse mogelijk om vast te stellen "dat het verbeterde welzijn wordt veroorzaakt door het specifieke beleid in kwestie. (O'Donnell, 2013)".
Implicatie: Wijzigingen in begrotingscriteria
Overheidsbegrotingen zijn de belichaming van overheidsbeleid. De begrotingsprocessen van de overheid zijn verbeterd van één jaar naar meerdere jaren om de middellangetermijneffecten van het beleid te kunnen volgen. Processen zijn ook veranderd van line-item naar programma naar resultaatgericht om budgetten beter te koppelen aan gewenste resultaten.
Aanbevelingen voor budgetbeheer suggereren het gebruik van uitkomstmaten om het geluk per eenheid van uitgaven bij te houden (O'Donnell en Layard, 2015). Er wordt ook gesuggereerd dat beleid met betrekking tot uitgaven en beleid met betrekking tot wijzigingen in de regelgeving die budgetneutraal zouden kunnen zijn, gecombineerd zouden moeten worden.
Implicatie: Burger Nudge
Het gebruik van gedragseconomie in overheidsbeleid (Thaler en Sunstein, 2009) is mainstream geworden. Gedragseconomen hebben laten zien hoe burgers vaak beslissingen nemen die op de lange termijn negatieve gevolgen hebben. Er zijn tal van situaties waarin "mensen niet altijd in hun eigen belang handelen, gemanipuleerd worden op manieren die hun welzijn kunnen verminderen, of handelen op manieren die het collectieve belang van het land of zelfs de planeet kunnen schaden, politici over het hele politieke spectrum beginnen meer vertrouwen te krijgen in ingrijpen om het welzijn te verbeteren. (O'Donnell, 2013)"
Het gebruik van "nudge"-technieken om burgers aan te moedigen hun gedrag te veranderen is in veel casestudies effectief gebleken, zoals het verhogen van de opkomst bij verkiezingen en orgaandonatie. De combinatie van nudge en financiële prikkels heeft geleid tot een vermindering van het energieverbruik. Dit heeft een aantal bijkomende gevolgen, omdat velen zich zorgen maken over de zogenaamde "betuttelingsstaat" (O'Donnell, 2013).
Waarom is communicatie nodig in het welzijns- en geluksbeleid?
Het is duidelijk dat "geluk multivalent is en dat geen enkel maatschappelijk doel - economische efficiëntie, persoonlijke vrijheid, vertrouwen in de gemeenschap, grondwettelijke regels of andere - op zichzelf de "goede samenleving" oplevert die Aristoteles nastreefde. (Sachs, 2016)"
Er zijn veel voorbeelden van nationaal beleid dat gedurende vele jaren met positieve resultaten is uitgevoerd. Daarom moet het geluks- en welzijnsbeleid verder gaan dan overheidstechnocraten en moet er een visie komen. Visie is iets dat voortdurend gecommuniceerd moet worden. De resultaten moeten transparant zijn. Het maatschappelijk middenveld moet betrokken worden om een netwerkeffect te hebben. Het internationale momentum achter de SDG's biedt regeringsleiders een kans om nationale visies effectief te communiceren. De SDG's helpen regeringen om noodzakelijke beleidsinterventies te valideren.
Referenties
Helliwell, J; Layard, R; Sachs, J. Enkele beleidsimplicaties. Wereld Geluksrapport, april 2012.http://worldhappiness.report/wp-content/uploads/sites/2/2012/04/World_Happiness_Report_2012.pdf
O'Donnell, G. Welzijn gebruiken als leidraad voor beleid. Wereldrapport over geluk, november 2013. http://worldhappiness.report/wp-content/uploads/sites/2/2013/09/WorldHappinessReport2013_online.pdf
O'Donnell, G; Layard, R. How to Make Policy When Happiness in the Goal. Wereldrapport over geluk, November 2015. http://worldhappiness.report/wp-content/uploads/sites/2/2015/04/WHR15_Sep15.pdf
Sachs, J. Investeren in sociaal kapitaal. Wereldrapport over geluk, November 2015. http://worldhappiness.report/wp-content/uploads/sites/2/2015/04/WHR15_Sep15.pdf
Sachs, J. Geluk en duurzame ontwikkeling: Concepten en bewijzen. Wereldrapport over geluk, December 2016. http://worldhappiness.report/wp-content/uploads/sites/2/2016/03/HR-V1_web.pdf
Thaler, R; Sunstein, C. Nudge: Betere beslissingen over gezondheid, rijkdom en geluk. Pinguïn, 2009. https://www.amazon.com/Nudge-Improving-Decisions-Health-Happiness/dp/014311526X