De zelfopgelegde deadline voor de Canadese regering om het "Pheonix"-betalingssysteem te repareren is verstreken. Terwijl ik luisterde naar een webinar door Andy Kyte van de Gartner Groepkon ik het niet helpen na te denken over een aantal van zijn observaties in de context van Phoenix, en als aanvulling op een vorige postvooral na de recente berichtgeving in de New York Times: Een nieuw salarissysteem werkt niet en Canadezen vragen: Waar is mijn loon?van Ian Austen.
Deze twee lessen voor IT-professionals zijn belangrijk, vooral als je niet wilt dat je falen wordt gemeld door de New York Times:
- Succes en mislukking zijn meerassige analogen: Phoenix leed onder verschillen in succesdefinitie. Recente berichtgeving in de pers lijkt erop te wijzen dat Phoenix enigszins functioneel compleet is voor een gemiddelde betaling.
- Functionele eisen worden overschat: Problemen met bruikbaarheid en leerbaarheid lijken het gebruik van Phoenix moeilijker te hebben gemaakt dan het oude systeem. Volgens persberichten was er een gebrek aan training. Maar intuïtieve systemen zouden geen grote inspanningen moeten vergen om mensen op te leiden die vertrouwd zijn met de loonregels.
Een artikel door Maggie Parkhill in De Vink toonde de menselijke kosten van Phoenix-fiasco's, waaronder deze infographic. Het belangrijkste is de scorekaart voor het oplossen van problemen omvatte niet de problemen die na juli opdoken, waardoor 200.000 te verwerken transacties.
