Financieel beheer van de overheid (PFM) is een kerntaak van elke regering. Een goed beheerd PFM-systeem stelt een regering in staat haar beperkte middelen toe te wijzen aan belangrijke prioriteiten en deze effectief en efficiënt te besteden met een maximaal effect. Met 2030 De tijd nadert snel en er is geen grotere prioriteit voor de publieke sector dan de verwezenlijking van de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen (SDG's).
Geld inzamelen
Volgens de Internationaal Monetair FondsElk land moet zijn begroting aanzienlijk verhogen om de verbintenissen in verband met de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen te kunnen nakomen. De belangrijkste bevinding van het document is dat de verwezenlijking van de SDG-agenda in 2030 extra uitgaven vereist van US$0,5 biljoen voor ontwikkelingslanden met een laag inkomen en US$2,1 biljoen voor opkomende markteconomieën.
Nu er meer uitgaven nodig zijn, is het eerste deel van de vergelijking het verhogen van de binnenlandse inkomsten. Regeringen moeten administratieve hervormingen doorvoeren om hun belastinggrondslag (het totale aantal belastingbetalers) en hun belastingquote te verbeteren. Een efficiëntere inning van de inkomsten vermindert de afhankelijkheid van leningen en zorgt ervoor dat de inspanningen om de SDG's te verwezenlijken duurzaam blijven.
Versterking van de overheidsuitgaven
Meer inkomsten innen is slechts de helft van het verhaal. Belangrijker is dat de regeringen de kwaliteit van de uitgaven verbeteren. Vanwege de hoge kosten van de verwezenlijking van de doelstellingen voor duurzame ontwikkeling moeten de regeringen hun uitgaven heroriënteren. PFM systemen om de SDG's te integreren in elke fase van het begrotingsproces - van planning, tot formulering, tot uitvoering en ten slotte tot verslaglegging en boekhouding.
Regeringen kunnen de SDG's opnemen in hun planning en prioriteitsstelling door ervoor te zorgen dat ontwikkelingsplannen, plannen voor de middellange termijn en sectorale plannen op elkaar zijn afgestemd en draaien om de verwezenlijking van de doelstellingen. Het bereiken van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen is een meerjarige inspanning. Door middel van een uitgavenkader voor de middellange termijn (MTEF) kunnen regeringen prioriteiten stellen, plannen en de begrotingstoewijzingen over een voortschrijdende periode van drie tot vijf jaar rangschikken. De SDG's moeten in deze MTEF's worden opgenomen en verder worden uitgewerkt in sectorale en ministeriële begrotingen.
Cruciaal bij de budgettering voor de SDG's is de invoering van een systeem dat uitgavenposten identificeert die verband houden met de SDG's en prestatie-informatie verzamelt voor elk doel. Regeringen kunnen hun PFM-systemen verbeteren door een prestatiegerichte begroting aan te nemen waarbij elk ministerie zich verbindt tot prestatiedoelstellingen die verband houden met de SDG's.
Verbeterd projectbeheer
Een grotere uitvoeringscapaciteit is een kenmerk van een sterk systeem voor het beheer van de overheidsfinanciën. Om massale investeringen in verband met de SDG's uit te voeren, moeten regeringen over een robuust projectbeheersysteem beschikken. Contractbeheer en projecttoezicht zijn onmisbaar om ervoor te zorgen dat de middelen goed worden besteed.
Ten slotte moeten de rapportage- en auditsystemen worden geheroriënteerd op de doelstellingen voor duurzame ontwikkeling. Bestedingsverslagen moeten worden gekoppeld aan de levering van outputs en resultaten die verband houden met de SDG's. Ook overheidscontroleurs moeten de doelstellingen opnemen in hun rendementcontroles.
Kansen voor transformatie bij de overheid
Met zoveel noodzakelijke hervormingen is het opnemen van de SDG's in het regeringsbeleid PFM-systeem lijkt misschien te ontmoedigend. Maar een heroriëntatie van het begrotingssysteem is een kans om de hoognodige hervormingen door te drukken die niet alleen de overheidsfinanciën verbeteren, maar ook de overheid als geheel transformeren.