Leden van het FreeBalance International Steering Committee (FISC) gaven inzicht in het gebruik van de balanced scorecard in overheid voor geluk en welzijn vorige maand in Miami. Het vorige blogartikel beschreef hoe de balanced scorecard-perspectieven werden aangepast om te voldoen aan de doelstellingen van de overheid. De basissjabloon, hierboven afgebeeld, werd geleverd.
Waarom beleidsvorming vereenvoudigen?
Overheden die geluk en welzijn meten kan het beleid beter afstemmen op de behoeften van de burger. Het spectrum van het overheidsbeleid is complex.
Overheidsbeleid opereert in een omgeving met veel input. Beleidsmakers proberen overheidsdoelstellingen af te stemmen op de veranderende economische realiteit. Het conflict tussen korte- en langetermijninterventies wordt verder gecompliceerd door reële sectorale behoeften en bureaucratische prikkels. Ondertussen proberen externe belanghebbenden het beleid te beïnvloeden. Budgetten worden ontwikkeld op basis van beleid. Dit stopt echter niet de impact van veranderende sectorale behoeften of druk van externe belanghebbenden.
De uitvoering van het beleid wordt verder bemoeilijkt door de organisatiestructuur van de overheid. Veel ministeries, departementen en agentschappen (MDA's) kunnen betrokken zijn bij één sector. Veel MDA's kunnen betrokken zijn bij programma's voor één of meer sectoren. De impact van interventies kan worden aangetast of versterkt door de betrokkenheid van meerdere overheidsorganisaties.
De complexiteit van de overheid betekent dat de resultaten van de uitgaven moeilijk te meten zijn, vooral gezien de compromissen die tijdens het beleids- en begrotingsproces worden gesloten.
Hoe kunnen prestatiebeheertechnieken, zoals de balanced scorecard, beleidsvorming vereenvoudigen?
Als beschreven in een eerdere post, de balanced scorecard kan:
- Relevante uitkomstmetingen bieden voor de publieke sector, die geen winstoogmerk heeft om prestaties te meten
- Prestatiemetingen op een consistente manier opschalen en overbrengen naar alle overheidsorganisaties
- Verminder de complexiteit van de reikwijdte en bied stimulansen om verantwoording af te leggen
Hoe kan de balanced scorecard voor geluk en welzijn overheden helpen bij het behalen van de Sustainable Development Goals (SDG's)?
De introductie van SDG's en geluksmaten zou kunnen worden geïnterpreteerd als complicerende beleidsvorming. Regeringen die zich realiseren dat SDG's en geluk de prioriteringsmethoden moeten veranderen, zullen een vereenvoudiging in de beleidsvorming zien. Regeringen die de huidige prioriteringsmethoden omwerken naar SDG's of geluk zullen geen voordeel zien. En regeringen die SDG's en geluk toevoegen aan prioriteringsmethoden zullen een toch al complex proces nog ingewikkelder maken.
Er zijn consistente geluks- en welzijnsthema's die aansluiten bij beleidsconcepten:
- Bestuur concepten als effectiviteit, corruptiebestrijding, rechtsstaat en verantwoording gebruikt als Wereld Bestuursindicatoren
- Sociaal concepten zoals onderwijs, gezondheid, leeftijd en geslacht
- Cultureel concepten zoals religie, familie, kunst en muziek
- Economische concepten zoals groei, inkomen en economische sectoren
- Milieu concepten zoals vervuiling, gebruik van hulpbronnen en klimaatverandering
Deze vijf concepten sluiten goed aan bij de SDG's.
Het proces van het afstemmen van nationale doelen op SDG's en beleid wordt vereenvoudigd door categorisering:
- Nationale doelen worden geïdentificeerd en gecategoriseerd door middel van
- Maatstaven voor geluk en welzijn die de bestuurlijke, sociale, culturele, economische en milieucontext identificeren die prioriteit geeft aan
- Doelstelling voor duurzame ontwikkeling doelstellingen en identificeert
- Evenwichtige scorekaart kernprestatie-indicatoren die worden gedeeld met en doorgegeven aan de MDA's van de overheid
![Stuurgroep FreeBalance International - Welzijn en geluk in overheidsbeleid]()
Waarom zijn categorisatie en metadata cruciaal voor het succes van de balanced scorecard bij de overheid?
Waarom zijn categorisatie en metadata cruciaal voor het succes van de balanced scorecard bij de overheid?Overheden maken gebruik van verschillende classificaties om te helpen bij het beheer. Er zijn salarisschaalstructuren, activaklassen, financiële codeblokken en leveranciersclassificaties. De toevoeging van prestatiestructuren en de 17 SDG's kan het beheer ingewikkelder maken. Overheidsklanten van FreeBalance hebben ontdekt dat consistente metadatastructuren die zijn gebaseerd op budgetclassificaties, of het "rekeningstelsel", de basis vormen voor effectief beheer.
De Chart of Accounts (COA) kan geconfigureerd worden in moderne Government Resource Planning (GRP) software om budget- en prestatieclassificaties weer te geven. Het COA-coderingsblok bevat informatie over budget, organisatie, doel, programma en prestaties. En die structuur kan worden vereenvoudigd voor dagelijkse gegevensinvoer, terwijl besluitvormers de voortgang op de SDG's en overheidsdoelstellingen kunnen volgen.
De balanced scorecard biedt een prestatiestructuur door middel van een logische kaart die typisch tot 20 concepten over de 4 perspectieven identificeert. Voor elk concept wordt een kleine set Key Performance Indicators (KPI's) geïdentificeerd. De logische kaart identificeert ook hoe een concept uit één perspectief één of meer concepten in één of meer andere perspectieven beïnvloedt. Dit stelt overheden in staat om een hiërarchische prestatiestructuur te creëren die is afgestemd op budgetten en kan worden doorgegeven aan MDA's en programma's.